Norwegia 2019 - na górskim szlaku - Snaufjellet (692m)

29 czerwca 2019 r.
Po wejściu 28 czerwca na szczyt Strona opuszczamy Lofoty. 
Przejeżdżamy na wyspę Hinnoya - największą wyspę w archipelagu Vesteralen.

Śpimy na kempingu Kongsmark w przytulnym, ciepłym i wygodnym domku z mini zapleczem kuchennym.

Rano słońce nam przyświeca, więc mimo kiepskich prognoz pogodowych podjeżdżamy pod wyjście na szlak. Zaczyna padać deszcz... Chwilę siedzimy w samochodzie licząc na przejaśnienia. Niestety, cieżkie deszczowe chmury pozbawiają nas złudzeń. 
  
Jedziemy w kierunku Narwiku. Deszcz pada nieustannie i do tego temperatura ciągle spada. Zaczynamy szukać miejsca na nocleg i marzymy o jakimś ciepłym i suchym miejscu. 
Znajdujemy takie na kempingu Ose. Duży czteroosobowy pokój z dostępem do łazienki, kuchni i wielkiej jadalni. Jesteśmy zachwyceni!

 Przez jakieś 2 godziny rozkoszujemy się wygodami i ciepłem, ale w końcu zaczynamy szukać w pobliżu jakiejś trasy na spacer. Wędrujemy na pobliski  Snaufjellet, tam na szczycie siłą woli rozganiamy chmury i pojawia się nad nami błękitne oko :) 

Na chwilę nawet pojawia się słońce, ale na zejściu dopada nas zamieć śnieżna. To naprawdę ciekawe wakacyjne doświadczenie ;)
Z pewnością nie zapomnimy tego krótkiego wyjścia.
Wracamy do naszego ciepłego pokoju. Korzystamy jeszcze z różnych dobrodziejstw tego noclegu - robimy kawę w ekspresie i pyszne gofry :)

Informacje praktyczne:
Kemping Kongsmark Hytteferie - cena za domek 4-osobowy 400 NOK (180 zł) - GPS 68.430296, 15.207886

Trasa na szczyt Snaufjellet (692m):
 - czas przejścia - 3h 10 min

- długość trasy - 11,2 km

- przewyższenie - 560 m
Ose kemping - GPS 68.621460, 17.650593 - nocleg w pokoju 4- osobowym 500 NOK (216 zł).

Szpiglasowy Wierch

 19 grudnia 2020 r.

Jest grudzień, ale tej wycieczki raczej nie można zaliczyć do zimowych wyjść... ;) 

Warunki dobre na tyle, że całość trasy w tym dniu można pokonać bez raków, czy raczków. 
Wyruszamy z Palenicy Białczańskiej. Dzień wcześniej rezerwujemy parking.

Od Wodogrzmotów Mickiewicza idziemy zielonym szlakiem Doliną Roztoki do Schroniska w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. 

Warunki na szlaku całkiem dobre, ale nie ryzykujemy podejścia obok Siklawy i do schroniska dochodzimy czarnym szlakiem. Jest twardo i miejscami trochę ślisko, ale do przejścia na samych butach.

Schronisko oferuje jedzenie przez okienko zewnętrzne.
Przez COVID zwykle pełna jadalnia świeci pustkami...

Podejście żółtym szlakiem do Szpiglasowej
Przełęczy (2110 m), mimo że już w bardziej zimowych warunkach również nie przysparza żadnych trudności.

Szpiglasowa Przełęcz (2110 m)

Na szczyt wędrujemy już w pełnym słońcu. 

Schodzimy w stronę Morskiego Oka.
Te piękne krajobrazy na najwyższe szczyty Tatr raczej nigdy nam się nie znudzą  :)

Całość trasy:
- długość - 24 km
- przewyższenie - 1540 m
- czas przejścia - 8 h 30 min.

Polana Litawcowa, Obidza

13 grudnia 2020 r.

Beskid Sądecki - Pasmo Radziejowej.

W dolinach zalegają ponure mgły... 
Ale wystarczy wyjść nieco ponad 800 m n.p.m., żeby przebić się do błękitu :-)

Wychodzimy z Jaworek - Biała Woda. Jest zimno, mgliście i wilgotno, ale mamy nadzieję, na widoki i błękit :) 

Oszronione, nieruchome drzewa robią na nas niesamowite wrażenie.

Za przełęczą Obidza robimy krótki postój z cudownym widokiem na Tatry.

A potem jeszcze jeden postój z tym samym widokiem :-)

                                   

Po 3 godzinach wędrówki wracamy do mglistych klimatów.

Cała trasa: 
-  Jaworki - Biała Woda (parking płatny 3zł -pierwsza godzina, następne 2 zł/godzinę) - Obidza - Polana Litawcowa - Ruski Wierch- Jaworki
- odległość - 14 km
- czas przejścia 3 h 40 min.
- suma podejść ok. 500 m