Via ferrata - Wagendrischelhorn

13 lipca 2020 r. 

Sama ferrata jest stosunkowo krótka, bo to zaledwie 40 minut wspinaczki, ale widoki na wapienne szczyty Alp Berchtesgadeńskich zapierają dech w piersiach. 

Na początku trasy wędrujemy lasem i w kosówce. Dojście na przełęcz zajmuje nam 2 h i 30 min.

Na przełęczy Hochgscheid (1729 m) robimy przerwę.
Gdy ma się miejscówkę z takim widokiem to można siedzieć i podziwiać godzinami :-)

Z przełęczy jeszcze chwilę podchodzimy (jakieś 200 m w pionie), następnie trawersujemy miejscami dość stromą ścianę szczytu Stadelhorn. 

Pierwsze liny zabezpieczające pojawiają się już podczas podejścia na przełęcz Mayrbergscharte (2053 m). 

Trudności techniczne tego podejścia raczej nie są zbyt duże, ale z pewnością trzeba założyć kask, bo podejście słynie ze spadających kamieni.

Początek podejścia na przełęcz Mayrbergscharte (2053 m)

Druga część stromego podejścia na przełęcz to walka z osuwającymi się spod stóp kamieniami.

Przełęcz Mayrbergscharte (2053 m)

Z przełęczy pod ferratę dochodzimy po ciekawym kamiennym podłożu poprzecinanym małymi szczelinami. Czujność stawianych kroków zdecydowanie polecana... 

I w końcu zaczyna się ferratka :-)
Według strony Bergsteigen.com to dosyć łatwa ferrata B z jednym miejscem B/C, ale polecamy ją już nieco doświadczonym ferracistom, bo  wspinaczka na szczyt jest dość mocno eksponowana.

Najtrudniejsze i najciekawsze miejsce to wąski i krótki komin (B/C) - taka wisienka na torcie tej krótkiej ferraty.

Na zdjęciu obok widok na szczyt Stadelhorn (2286 m).  Prowadzi na niego zwykły szlak (nie ferrata)  z przełęczy
Mayrbergscharte. Patrząc na stromo opadającą ścianę trudno w to uwierzyć...

Na szczycie Wagendrischelhorn (2252 m), na który prowadzi ferrata, jest sporo miejsca. Można spokojnie odpocząć i porozkoszować się widokami.

Wagendrischelhorn (2252 m)

Zejście normalnym szlakiem okazało się bardziej emocjonujące od wejścia ferratą, ponieważ nawet o tej porze (połowa lipca) trzeba pokonać lub ominąć kilka pól śnieżnych - niektóre sporych rozmiarów i dość mocno nastromione. Z pewnością kijki i raki mogą być pomocne w takiej sytuacji.

Szlak ze szczytu z powrotem na przełęcz jest dość długi. Tracimy sporo wysokości obchodząc szczyt, a potem trzeba wspiąć się znowu na przełęcz, skąd schodzimy do parkingu tym samym szlakiem.

Informacje praktyczne:
- trudność - wg nas B/C a czasami nawet C (trudna)
- ferrata prowadzi na szczyt Wagendrischelhorn (2251m) w Alpach Berchtesgadeńskich - paśmie górskim  w Północnych Alpach Wapiennych,
- GPS parkingu przy Gasthausie Obermayrberg: 47.606493, 12.746689,
- dojście do ferraty - 3 h 30
- przejście ferraty - 40 min
- zejście do parkingu (ze szczytu zejście nie ferratą, a dłuższym szlakiem - 3 h 30 min - tutaj wczesnym latem przydatne będą kijki i raki lub raczki)

- długość -  trasy 19 km
- pokonane przewyższenie - 1500m.

Norwegia 2019 - na górskim szlaku - Lofoty - Rundfjellet (803m)

Szczyt na wyspie Austvagoya.

27 czerwca 2019

Poranek na kempingu Sandsletta w miejscowości Laukvik jest dosyć chłodny. W nocy padało, więc wilgoć potęguje odczucie chłodu. Marzy nam się nocleg w domku, ale tej nocy wszystkie domki na kempingu były zajęte. Może dzisiaj uda nam się przenocować w ciepłym i suchym hytte.

Przez chmury przebijają się promienie słońca.
Liczymy na udany wycieczkowo dzień :-)

Z kempingu do wyjścia na szlak mamy niecałe 5 km. Parking jest dość mały. Początek szlaku prowadzi przez las i podmokły teren. Jest to raczej płaski odcinek.

Dopiero po wejściu na otwarty teren robi się bardziej stromo i otwierają się widok na doliny i pokryte gdzieniegdzie śniegiem szczyty.

W drodze na szczyt pokonujemy spore pola śnieżne, ale śnieg nie jest twardy i nie jest też stromo, więc raczki są zbędne.

Śnieg zdecydowanie dodaje uroku tutejszym krajobrazom i to przemawia za wędrówką po Lofotach wiosną lub wczesnym latem.

Na szczycie Rundsfjellet  stoi mała  wieża z kamieni, a trochę dalej można schować się przed wiatrem w małym kamiennym schronie.

Informacje praktyczne:

- kemping Sandsletta - GPS 68.336028, 14.498138

- GPS parkingu na początku szlaku 68.312992, 14.575378
- szczyt Rundfjellet (803 m)
- czas wędrówki 4 h 55 min.
- odległość 9,3 km

- pokonane przewyższenie - 907 m.

Via ferrata Marokka i Henne

14 lipca 2020 r.

Marokka (1992 m)

Ferraty prowadzą na szczyty Marokka (1992 m) i Henne (2078 m) w Alpach Kitzbuhelskich (Kitzbuhel Alps) w Alpach Wschodnich

Z ośrodka narciarskiego Fieberbrunn wjeżdżamy do góry dwiema gondolami skąd już tylko 1 godzina marszu pod pierwszą ferratę- Marokka.

Na zdjęciach - hala Wildalm widziana z góry oraz ze szlaku.

Nad kamiennymi kurkami i  budynkiem wznosi się szczyt Marokka.
Ferrata rozpoczyna się odcinkiem C i jeżeli on nie sprawi nam problemu to w dalszej części również sobie poradzimy.

Na trasie jest sporo sztucznych ułatwień głównie w postaci metalowych stopni.



Można też przespacerować się po moście linowym, który rozwieszony jest stosunkowo nisko nad ziemią. Można też łatwo go ominąć, jeżeli na przykład nie chce nam się czekać w kolejce do przejścia.

Za mostem czeka nas jeszcze kilka ciekawych i wymagających fragmentów.

Na szczycie nie ma za dużo miejsca. Na szczęście w tej chwili nie ma tu nikogo i można nacieszyć oczy widokami natury :-)

Szczyt Marokka (1992 m)

Ze szczytu Marokka kolejny szczyt - Henne -  mamy na wyciągniecie ręki, ale aby wejść na niego ferratą musimy zejść prawie 200 m.  

Ferrata Henne rozpoczyna się tuż przy górnej stacji kolejki narciarskiej. Idąc opcją graniową mamy do przejścia przyjemną trasę o trudności B. Można też wybrać wariant ambitniejszy C, który w dalszej części daje nam jeszcze do wyboru wariant D. 
Opcja D to naprawdę wymagający fragment - dodatkowa linka z karabinkiem do odpoczynku mile widziana, a nawet (jak w moim przypadku) niezbędna.

W każdym razie ten fragment D polecamy osobom, które przeszły już niejedną ferratę i mają zaufanie do siły swoich rąk.

Niestety dokumentacji zdjęciowej najtrudniejszego fragmentu nie posiadamy, ale w pamięci pozostanie na długo... ;)

Na zdjęciu obok most linowy, którym dochodzi się do kluczowego odcinka.

Szczyt Henne (2078 m)

Korzystamy z pięknej pogody i wchodzimy na jeszcze jeden szczyt -Wildseeloder (2119 m), który wznosi się nad schroniskiem Wildseeloderhaus powyżej jeziora Wildsee.

Po drodze napotykamy rozleniwione, wygrzewające się w słońcu stadko różnej maści baranków.

Informacje praktyczne:
- GPS parkingu przy kolejce 47.467898, 12.551717 w miejscowości Fieberbrunn

- cena dojazdu dwiema gondolami  - 26 euro/osobę w dwie strony
- dojście do Marokka Kletersteig (trudność C) - 1 h 15 min
- przejście ferraty - 50 min.

- dojście pod ferratę Henne Klettersteig (trudność B z wariantem D)  - 1 h

- przejście ferraty - 45 min.

- dojście na szczyt Wildseeloder (2119 m) - 1 h

- zejście i dojście pod stację kolejki - 1h 30 min.

Całość trasy:
- odległość - około 11,5 km,
- czas wycieczki -  6 h 30 minut
- pokonane przewyższenie 1060 m.